viva la vida 3

hoi

Hierbij dus het laatste deel van de afgelopen maand.

Pasen wordt hier niet gevierd met chocolade eitjes (tot mijn spijt), maar gelukkig heb ik mijn voorraadje chocola nog niet helemaal op haha. Pasen is hier semana santa (heilige week). Ook hier was het dus een vrije dag vrijdag. Een neefje van Leandro werd gedoopt in guaranda dit weekend en leandro is gevraagd om de peter te zijn. Dus geen andere mogelijkheid dan terug naar Guaranda af te zakken. Om de reisdrukte van vrijdag te vermijden zijn we donderdag middag al vertrokken. Na weer een helse rit met de bus in de bochtige baantjes tussen de bergen, was ik zeer blij aan te komen in het huisje. Donderdagavond niet veel meer gedaan dan gezellig wat bijgepraat aan het kampvuurkeukentje :)

Vrijdag was het dus goede vrijdag. De dag begon al zeer vroeg met een hels gekrijs. Er werden namelijk enkele varkens ingeladen om te verkopen op de markt. Maar die beestjes waren daar toch zo content niet mee. Na een lekker ontbijtje en een verkennend tochtje in de omgeving zijn we tegen 10uur omhoog geklommen naar het dorpje guanuco. Hier vonden de '12 estaciones de jesus' (kruisweg) plaats. Zoals gewoonlijk begon het weer veel te laat. We hebben eventjes staan kijken en dan weer de berg afgedaald voor het goede vrijdag maal :) Hier wordt er traditioneel fanesca gemaakt. Een soort vissoep waar ik op voorhand al voor gewaarschuwd was :p gelukkig hadden ze het hier wat anders bereid. Ons bord bestond uit rijst (uiteraard), een mengeling van 12 peulvruchten (1 voor elke apostel werd mij verteld) en een gebraden stuk vis (met enkele gigagraten). Het was best lekker maar de peulvruchten hebben wel hun gevolgen gehad gedurende de rest van de dag haha :)

varkentjes vangen :)

bye bye

een statie - estacion

 

 

Na de middag zijn we tussen de velden naar het andere huis van de familie getrokken. Hier zou de doop plaatsvinden en Leandro moest dringend wat inlichtingen vragen (zoals de officiële naam van het kindje bijvoorbeeld hahaha). Na daar te schuilen voor een regenbui, weer teruggekeerd om ons klaar te maken voor de processie die na de mis zou plaatsvinden. jaja ik ben naar de mis geweest :) Tijdens gans het weekend wel weer een andere kijk op religie en cultuurverschillen gekregen. De priester begon de mis namelijk met een preek. Maar eentje waardoor ik mij in de kleuterklas voelde. "gelieve niet te praten tijdens de mis, de versiering niet af te breken, te blijven zitten tot het einde". Ik kan mij toch niet voorstellen dat dit in België ook zo begint?? Ook qua respect weer veel bijgeleerd hier in Ecuador. Ik ben nu niet religieus maar blaffende honden en rondrennende schreeuwende kinderen tijdens de mis lijkt mij toch niet direct zo respectvol :p. Niemand had blijkbaar naar de priester geluisterd want iedereen bleef maar praten waardoor hij steeds luider in de micro begon te roepen. Pijnlijk aan de oortjes. Het speciale aan de mis is dat op het einde jesus van het kruis wordt gehaald en dan samen met enkele maria beelden in een processie door de stad wordt gedragen. Het kruis en het altaar waren dan ook zeer mooi versierd met palmbladeren, bloemen en (jammer genoeg) enkele tl lampen. Ik zag de volgende morgen nog altijd sterretjes :p. enkele mannetje helemaal in het wit gekleed en met een grappig witte pompon muts op hadden de eer om jesus van het kruis te halen. Daarna werd hij in een mooie kist naar buiten gedragen gevolgd door 'la virgin' en enkele andere beelden. Toen volgde er een stormloop om de kerk buiten te geraken. We zijn dus maar wijselijk eventjes blijven zitten. We zijn eventjes met de processie meegelopen. Wel mooi om te zien. Zo in het donker met al die kaarsjes. De mensen droegen om de buurt het beeld (dat er zeer zwaar uitzag) zelf kinderen wisselden af om het kleinste beeld te dragen. Na de processie zijn we in de pikkedonker de berg weer afgedaald om weer gezellig op te warmen in het keukentje. En zo was de vrijdag al weer snel gepasseerd.

versiering

de witte mannetjes halen jesus van het kruis

'la virgin'



de processie

 

 Zaterdag was het dus de dag van het doopfeest. Maar de doop was pas om 8 uur  's avonds dus we hadden nog de hele dag om van alles te doen. De afgelopen nacht was er een lammetje geboren dus daar ben ik natuurlijk naar gaan kijken :) Omdat zowat al de volwassenen al het hele weekend druk aan het werk waren om het feest voor te bereiden, hebben we maar besloten om de jongsten mee te nemen naar de thermale baden in de buurt. Daar gingen we achterin de laadbak van de jeep. Zeer plezant :D Jammer genoeg waren de baden gesloten maar we hebben ons wel geamuseerd in het omringende park. Toen vermelde iemand dat er ergens anders nog baden waren. Dus wij de bus op, opzoek naar een zwembad dat open was. Tijdens de busrit is ariana (de jongste van de groep) in slaap gevallen op mijn schoot. Ik heb dus nu een nieuw respect voor al die vrouwen hier in guayaquil die de hele dag met 1 of meerdere kinderen op de arm bus op, bus af, winkelen,... amai het is maar een klein kindje maar na een stampvolle bus met een slapend kind te proberen verlaten voel je het wel in je armen hoor :p Eenmaal aangekomen bleek dit zwembad ook dicht te zijn dus zijn we maar terug naar huis gegaan. Hier was het aan schuiven om de badruimte te gebruiken hahaha. Er is geen warm  water en in de bergen is het behoorlijk koud. Dus eerst water verwarmen op het kampvuur en dan met een emmer en een bekertje je beginnen wassen. Wel eens leuk om te doen :)

 

ooooooooooooooooooooh :D



camilla

baby ando, randy en hun mama

zoals altijd weer een prachtig landschap

en spelen maar :)

 

 

Om 5 uur moest leandro naar de les om een goede padrino te zijn hahaha :). De les werd blijkbaar gegeven door een nogal vieze non. Ze maakte zich kwaad omdat bepaalde kinderen al 'te oud' waren (hier worden de kinderen veel later gedoopt, het neefje van leo is 3), op andere kinderen vond ze de naam te lelijk. Ondertussen bevond ik mij plots alleen met arianna, iedereen was vertrokken. Omdat de tijd toch begon te dringen, hebben we ons dan maar samen klaargemaakt. Arianna was wel zeer teleurgesteld omdat ik geen lippenstift mee had haha. Nog maar 4 jaar trouwens :p Na de les kwam leandro zich snel omkleden en zijn we met zen drietjes tussen de velden naar het andere huis getrokken. Het was een zeer mooi gezicht. Ik had mijn mooie kleedje aan met daaronder mijn stapbotinen hahaha en mijn mooie schoenen in een zakje.

Vandaar dan naar de kerk getrokken. jammer genoeg wat vroeg want de mis duurde echt veel te lang. Al de kinderen lagen al lang op de grond te slapen voor de doop effectief begon (het was trouwens als dik 9 uur 's avonds). De doop zelf was zeer teleurstellend en ik heb er eigenlijk amper iets van gezien. Ik snapte ook weer eens niets van de religiositeit in dit land. Ten eerste voelde het aan alsof de overgrote meerderheid in de mis was omdat ze zich verplicht voelden. Daarnaast werden de donkere kantjes van de kerk mij ook plots zo duidelijk toen ik enkele indiaanse vrouwen in originele klederdracht met het kind in een doek op de rug zag bidden.

Toen de mis gedaan was, werd het plots een stormloop naar achterin de kerk waar het doop bassin stond. Ik wist niet wat mij overkwam. Ik stond plots in de gekke drukte terwijl leo zich naar voren wrong om bij het kindje te geraken. Toen iedereen begon te duwen kreeg ik het licht benauwd. En toen ik zag hoe een oud vrouwtje rugbystyle tegen de muur werd geduwd heb ik mij daar dan ook snel verwijderd. Dit was voor mij echt absoluut niet religieus. Walgelijk vond ik dat. Was echt gechoqueerd. En toen ik er dan uiteindelijk uitgeraakt was draaide ik mij om en bleek het kindje al gedoopt te zijn. Conclusie na een mis van 2 uur zijn er bijna 10 kindjes gedoopt op nog geen 10 minuten. Ik stond ondertussen dus helemaal vanachter en heb er niets van gezien. Vond het nogal teleurstellend en zeker niet religieus. Ik was dus ook zeer blij toen we konden vertrekken en het feestje kon beginnen.

Alweer wat cultuurverschillen die mij wat ambeteerden. Ik begreep namelijk niet waarom een feestje voor een kindje pas na 11 uur 's avonds begon. Na een halfuur lagen alle kinderen namelijk al lang te slapen. Maar bon. De avond begon met het afgeven van de cadeautjes (het leek erop dat enkel dat van ons effectief van nut was voor het kindje, een grote doos duploblokken). Daarna werd er denk ik rondgegaan met schuimwijn. En daarna was het tijd om te toasten. Omdat leandro de peter was moest hij speechen. Hij was zeer zenuwachtig hihi. En heeft ter plaatse iets verzonnen nadat ik al een week aan het zueren was dat hij beter iets zou opschrijven. en daarna dansie time :) jammer genoeg de hele avond cumbia muziek. Niet direct mijn goesting maar ja :) Gedurende de ganse nacht kwamen ze rond met een zelfgemaakt brouwsel. Leo zei mij dat ik het eerste moest aannemen om niet onbeleefd te zijn. Amai het spul heeft nog net geen gat in mijn tong gebrand. Daarna mocht ik gelukkig weigeren :p

Tegen middernacht kwamen ze dan rond met het eten. We kregen een bord met een grote bok geroosterde chancho (varken), mote (grote witte mais vlokken, lekker) en wat sla. Ik was lekker smakelijk aan het eten toen ze zakjes begonnen rond te delen. Ik verstond niet goed waarom maar daar kwam ik een beetje later achter. Dit bord (waarmee ik al goed vol was) was slechts de eerste gang. Een beetje later kwamen ze nog rond met soep om daarna aan het hoofdgerecht te beginnen. En wat voor een. Van zo'n bord kan je gemakkelijk met 4 van eten zonder honger te lijden. Een grote berg rijst met 3 zeer grote aardappelen, een halve cuy (cavia) en een zeer groot stuk kip. De meeste borden gingen dus in het geheel in het zakje :p Ik vond het wel een beetje raar dat de ganse familie al 3 dagen aan het koken waren enkel zodat de gasten het konden meenemen. Ook hoorde ik later van een nicht dat het zelfs niet eens zoveel was. Veel later op de avond kregen we dan nog een stuk taart. En zoals op het trouwfeest werden ook hier recuerdos uitgedeeld. Ik heb er nu dus al drie :) Na nog veel gedanst te hebben hielden we het tegen 5 uur toch voor bekeken.

 

doopkindje in mooi wit pakje :)

speechen!!!!

en dansen maar :)

zelfs de allerkleinsten

ik en een tio van leo

leo en zijn tante

 Zondag, na een kort nachtje was het dan al weer tijd om terug richting Guayaquil te trekken. Nog vlug wat verse scharreleieren gekocht en weg waren we.

 

voila dat was het laatste deel. Ondertussen druk aan het werken voor de casa abierta van morgen en de zwangerschapsdag van volgende week. En natuurlijk volop aan het genieten :)

 

besos en abrazoosss

 

xxxxx